Dank je voor de uitleg, maar ik ben hier de expert

Op 8 maart is het Internationale Vrouwendag

Een dag om stil te staan bij gelijke kansen op de werkvloer – en bij de subtiele, maar hardnekkige obstakels die vrouwen in hun loopbaan tegenkomen. Zoals mansplaining: het fenomeen waarbij vrouwen, ongeacht hun expertise, uitleg krijgen over zaken die ze allang beheersen.

Een bekend voorbeeld? Georgia Ball, een PGA-golfcoach en gecertificeerde professional, kreeg onlangs ongevraagd ‘hulp’ van een wildvreemde man die haar uitlegde hoe ze haar golfslag kon verbeteren. Dit terwijl zij haar geld verdient met lesgeven op het hoogste niveau. Het filmpje ging viral en werd massaal herkend.

Want of je nu een topgolfer bent, een arts, een ingenieur of een loopbaanadviseur – vroeg of laat krijgt elke vrouw te maken met mansplaining. Ik weet er alles van: ooit legde een recruiter mij enthousiast uit hoe een goed cv eruit moest zien. Interessant, want dát is precies mijn vakgebied.

Wat is mansplaining eigenlijk?

Mansplaining is niet simpelweg een man die iets uitlegt. Het is het fenomeen waarbij een man – vaak zonder aanleiding – een vrouw uitleg geeft over een onderwerp, zonder rekening te houden met haar expertise. De aanname? Dat zij minder weet, zelfs als zij de professional in kwestie is.

Herkenbare voorbeelden:

  • De ‘correctie’ zonder reden: Je presenteert een idee in een vergadering, en een collega ‘verduidelijkt’ jouw punt – door het simpelweg te herhalen.
  • De verlate erkenning: Je zegt iets, het wordt genegeerd. Vijf minuten later zegt een man exact hetzelfde – en iedereen knikt instemmend.
  • De professional die ‘hulp’ krijgt: Zoals in mijn geval, waarin een recruiter mij uitlegde hoe ik cv’s moest beoordelen.

“Het gebeurt toch maar af en toe?”

Veel mensen denken dat mansplaining een zeldzaam verschijnsel is. Een uitzondering. Een incident. Maar wie dat denkt, heeft waarschijnlijk nog nooit in de schoenen van een vrouw gestaan die keer op keer haar eigen expertise in twijfel getrokken ziet worden.

De cijfers liegen er niet om:

  • Vrouwen worden vaker onderbroken in vergaderingen dan mannen.
  • Ze krijgen minder spreektijd op de werkvloer en in paneldiscussies.
  • Ze worden minder snel als expert erkend, zelfs als ze meer ervaring of opleiding hebben dan hun mannelijke collega’s.

Het voorbeeld van Georgia Ball is geen uitzondering, maar een illustratie van een patroon. Als zelfs een topgolfer niet serieus wordt genomen in haar eigen sport, wat betekent dat dan voor vrouwen in andere vakgebieden?

Waarom is dit een probleem?

Op het eerste gezicht lijkt mansplaining misschien slechts een irritatie. Maar de impact is groter dan veel mensen beseffen:

  • Vrouwen worden systematisch onderschat. Niet alleen door anderen, maar soms ook door zichzelf, omdat ze zo vaak in twijfel worden getrokken.
  • Het kost vrouwen spreektijd en invloed. Hoe vaker je onderbroken of ‘gecorrigeerd’ wordt, hoe lastiger het is om je expertise serieus genomen te krijgen.
  • Het belemmert loopbanen. Wie constant zijn of haar kennis moet bewijzen, heeft minder ruimte om te groeien.

Wat kun je eraan doen?

Mansplaining is niet altijd kwaad bedoeld, maar dat maakt het niet minder frustrerend. Hoe kun je reageren?

  • Laat subtiel merken dat je de kennis al hebt:
    “Interessant dat je dat zegt! Ik train hier al jaren mensen in, dus ik ben benieuwd naar jouw perspectief.”
  • Vraag door:
    “Wat maakt dat je denkt dat ik hier niet bekend mee ben?”
  • Schakel bondgenoten in:
    In meetings kan een collega bijvoorbeeld zeggen: “Volgens mij had zij dit net ook al gezegd.”

Conclusie: Het gaat niet om uitleggen, maar om erkenning

Mansplaining draait niet om mannen die vrouwen iets willen leren – het gaat erom dat vrouwen structureel minder serieus worden genomen in hun expertise. Dit is geen eenmalige irritatie, maar een patroon dat invloed heeft op carrières, promotiekansen en professionele geloofwaardigheid.

Dit gaat niet alleen over ongemak, maar over kansen. Over wie gehoord wordt, wie invloed krijgt en wie daadwerkelijk verder komt in een organisatie. Bewustwording is de eerste stap. Werkgevers, collega’s en leidinggevenden kunnen bijdragen aan een werkcultuur waarin expertise erkend wordt, zonder aannames over wie er wel of niet iets weet.

Zolang zelfs een vrouwelijke PGA-golfcoach nog ongevraagd advies krijgt over haar swing, is er werk aan de winkel.