Wat als je kansen hebt ‘verstopt’ zonder het te weten?
Toen de kinderen van mijn broer jonger waren, speelden ze met Pasen enthousiast een spel in de tuin van mijn moeder: eieren verstoppen. Geen chocolade eieren, maar echte, gekookte eieren. Ze waren er zó goed in dat ze later zelf niet meer wisten waar ze alles hadden gelaten. Een deel werd teruggevonden, maar een flink aantal bleef spoorloos.
Pas dagen later dachten we er ineens weer aan: waar waren die andere eieren eigenlijk gebleven? We hebben nog een paar keer gezocht, maar zonder succes. Die zijn waarschijnlijk voorgoed opgenomen in de natuur. Of misschien is er ooit een nieuwsgierige egel of vogel langs geweest die er wél raad mee wist.
Deze herinnering deed me beseffen hoe loopbaankansen soms net als die eieren zijn. Sommige zie je meteen, andere verdwijnen uit beeld, en weer andere ontdek je pas veel later, op een moment dat je er helemaal niet meer naar op zoek was.
Wat ligt er nog verborgen in jouw loopbaantuin?
Je carrière is als een tuin waarin je door de jaren heen van alles hebt geplant. Sommige planten staan in het volle zicht: diploma’s, werkervaring, vaardigheden die je dagelijks gebruikt. Maar net als bij die paaseieren zijn er ook dingen die je ooit ergens ‘verstopt’ hebt en vervolgens vergeten bent.
Misschien heb je ooit een project gedaan waarvan je dacht: leuk, maar daar doe ik later niks mee. Misschien leerde je in een bijbaan vaardigheden die je destijds niet belangrijk vond, maar die nu ineens relevant blijken.
Ik zie dit vaak bij mensen die na jaren in hetzelfde werkveld ineens een carrièreswitch willen maken. Ze denken dat ze opnieuw moeten beginnen, maar als we dan graven in hun loopbaantuin, komen er vaak verrassende dingen naar boven. Zoals de HR-medewerker die in haar studententijd actief was bij een theatergroep en nu opeens merkt hoe goed ze is in storytelling en overtuigend spreken. Of de techneut die ooit een cursus design deed ‘voor de lol’ en dat nu inzet om complexe informatie visueel te maken. Die eieren waren er al die tijd al—ze moesten alleen nog gevonden worden.
Soms moet je opnieuw gaan zoeken
De kinderen in de tuin gaven het na een tijdje op. De eieren die niet gevonden waren, waren gewoon ‘weg’. Maar stel dat ze een paar maanden later, tijdens het spelen, opeens weer een ei tegenkwamen?
Zo werkt het ook met loopbaankansen. Soms zijn we er zo van overtuigd dat iets niet meer relevant is, dat we het simpelweg niet meer zien. Totdat iemand een vraag stelt, een kans zich aandient of we onszelf ineens herinneren: hé, daar heb ik eigenlijk al eens iets mee gedaan!
Dit is waarom het soms nuttig is om terug te kijken:
- Welke vaardigheden of ervaringen heb je door de jaren heen opgebouwd, maar nooit écht benut?
- Is er iets dat je ooit met plezier deed, maar wat je om de een of andere reden hebt laten liggen?
- Zijn er kansen die je eerder niet hebt opgepakt, maar die nu misschien wél zouden passen?
Het ei is niet altijd verloren
Sommige kansen blijven verborgen, maar dat betekent niet dat ze voor altijd weg zijn. Misschien heb je nu wél de ervaring of de juiste context om ze op te pakken. En wie weet: net als met die paaseieren kun je zomaar onverwacht iets waardevols terugvinden.
Dus, als je deze Pasen aan het zoeken slaat—of dat nu letterlijk of figuurlijk is—sta dan eens stil bij de vraag: welke eieren heb ik door de jaren heen verstopt in mijn loopbaantuin?
En misschien is het tijd om er een paar terug te vinden.